wtorek, 22 grudnia 2015

SPOTKANIE

Długo
siedziałaś w parku
czekałaś...
aż spadnie ostatni liść
słońce zaszło za horyzont
po raz kolejny
daremnie
stracony czas
znowu nic

Zrezygnowana
odeszłaś w daleką dal
alejką samotności we mgle
miejsce na ławce
jeszcze ciepłe
i ślad twoich łez...
serce z trwogi pękało
pokorna dusza
w bólu ukryła się gdzieś

Szukam
cię wszędzie
w każdym życia zakamarku
mam nadzieję
że któregoś dnia
w promieniach słońca
odnajdę twój ślad
wtedy na nowo...
do życia powstaniesz

Wierzę
że wrócisz do światła
pełnią życia...
w twojej anielskiej duszy
z radosnym sercem
bez cienia złej przeszłości
na ławce w parku
usiądziemy znów razem
rozmawiając o przyszłości

...Już nigdy
nikt nas nie podzieli

Napisany dnia, niedziela 20 grudnia 2015 rok, godzina 18:11

2 komentarze:

  1. Smutny i bardzo wymowny, ale z nadzieją i to jest najważniejsze.
    Dużo serdeczności życzę, jeszcze w tym starym roku. Czytelnik

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. WITAM CIĘ CZYTELNIKU I POZDRAWIAM SERDECZNIE, DZIĘKUJĄC ZA STOSOWNY DO WIERSZA KOMENTARZ. NIESTETY, NIE ZAWSZE ŻYCIE JEST TAKIE JAK BOŻA I NASZA CZŁOWIECZA WOLA - GDYŻ, LUDZIE SĄ RÓŻNI A WTEDY TEŻ BYWA RÓŻNIE. RÓWNIEŻ, ŻYCZĘ CI WSZYSTKIEGO CO NAJPIĘKNIEJSZE W BOŻYM BŁOGOSŁAWIEŃSTWIE NA DZIEŃ DZIŚ I KAŻDY ŻYCIA DZIEŃ...

      Usuń

...Słowa ~ To życiodajne perły a więc spraw, by dodały Komuś w potrzebie niezbednej do Życia energi ~ Podnosząc potrzebującego na Duchu i Sercu ❤ Dokonujesz nimi życiodajnego Cudu ~ Pamiętaj też, że dobra Karma zawsze wraca do Darczyńcy tych bezcennych i nadzwyczajnych Pereł...
...Bardzo dziękuje ~ za każdą, tu pozostawiąną Perłę Twojego Istnienia...

...Codzienność ~ Poezja i proza życia...

...Codzienność ~ Poezja i proza życia...
...Każdy jej w życiu doświadcza...

...Wcześniejsze i najnowsze publikacje...