Jest
ziarnem duszy i serca
które
kształtuje rozum
nim
usta je wypowiedzą...
To
nasienie życia lub śmierci
wszystko
zależy od siewcy
również
od gruntu...
Raz
wypowiedziane
wydaje
obfity plon
dobra
bądź zła...
Na
żyznej glebie zasiane
miłością
pielęgnowane
wydaje
owoce dobra i życia...
Zasiane
na ugorze
podlewane
nienawiścią
rodzi
trujące chwasty zła i śmierci...
Gruntem
jest dusza i serce
w
niej kiełkują słowa
które
inny siewca wsiał...
Rozum
jest ich karmą
która
pozwala im wzrastać
wyzwalając
zeń ziarno...
Myśl
nadaje im kształtu
usta
miarą siewnika
rozważnego
lub bezmyślnego...
Niezależnie
od gruntu
z
czasem kiełkują i wzrastają
wydając
owoc słów...
Wartość
owocu i jego smak
zależna
jest od nasiona i siewcy
jakie
ziarno taki plon...
Dlatego
w myśl ducha człowieczeństwa
należy
się nad nim zastanowić
co
on sobą reprezentuje...
Również
nad wnętrzem serca
jaki
rodzaj ziarna w sobie przechowuje
które
z echem ducha rozumowi przekazuje...
Wszak
rozum nasiona słów z ust wysiewa
na
grunt ludzkich dusz i serc
z
którego siewca plony żniw-uje...
Tak
więc rodzaj ziarna
który
wydaje duszy i serca plon
jest
świadectwem ciebie jako siewcy słów...
Które
mają wszelaką moc
ratują
lub niszczą ludzkie życie
pomyśl
– zanim i ty znajdziesz się w niebycie...
Bo
słowa, to nie tylko słowa - to życie...
Napisany
dnia, wtorek 26 maja 2015 roku, godzina 10:50
W rzeczy samej, bardzo mądry wiersz.
OdpowiedzUsuńSzacunek Halino
DZIĘKUJE BARDZO ALEKSANDRZE
Usuń