Na dworze tak cudownie
od rana świeci słońce
w nieba błękicie odbija się ziemia
mimo że wokół śnieg leży
poranki zwiastują już wiosnę...
Moje serce wciąż męki przeżywa
niezatarta boleść je przeszywa
stare rany goić się nie chcą
nowych nieustannie przybywa
od dawna nie ma w nim radości...
Uczucia brutalnie zdeptane
pozbawione życia i mocy miłości
dzień za dniem w smutku się snuje
codzienność utkwiła w nicości
pozostała tylko nadzieja...
Że kiedyś...
to wszystko się skończy
bezpowrotnie
czwartek, 19 lutego 2015
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
...Codzienność ~ Poezja i proza życia...
...Każdy jej w życiu doświadcza...
...Wcześniejsze i najnowsze publikacje...
-
Nie polega na posiadaniu jakichkolwiek ziemskich majętności które niczego nikomu nie dają jedynie czynią z człowieka bojaźliwego ni... -
Tylko białe róże niemi świadkowie naszych tu spotkań zadrżały od chłodu dzisiejszej nocy... Miła już czas wołają chyląc w t... -
Dlaczego myślicie... nie o nas kobietach tylko za nas kobiety swoimi męskimi często kosmatymi kategoriami... Czyż nie zdajeci...
-
My potomkowie Słowiańskich ziem cichością serc zjednoczmy się w duchu i prawdzie braterską miłością braci i sióstr zgodnie z ... -
...Przyjaźń - to szczerość i prawość... oraz lojalność wobec drugiego Człowieka To nie ten... co zapewnia o swojej często fałszyw...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
...Słowa ~ To życiodajne perły a więc spraw, by dodały Komuś w potrzebie niezbednej do Życia energi ~ Podnosząc potrzebującego na Duchu i Sercu ❤ Dokonujesz nimi życiodajnego Cudu ~ Pamiętaj też, że dobra Karma zawsze wraca do Darczyńcy tych bezcennych i nadzwyczajnych Pereł...
...Bardzo dziękuje ~ za każdą, tu pozostawiąną Perłę Twojego Istnienia...